Yasadigimiz hayata mahkm muyuz Aliskanliklarin, rutinin, tekrarlarin esiri haline mi geldik Ayni cevre, ayni is, ayni sikintilar ve ayni tatminsizlikler Hep böyle mi devam edecek Yoksa kücük bir adim atmak ve tatmin oldugun hayati yasamak bir hayal degil mi Yeni bir meslek, yeni beceriler edinmek ve yeniden baslamak mümkün mü
Meslegini genc yasta, kendini tanimadan secip sonrasinda hayal kirikligi, küskünlük icinde yasayan kim bilir kac kisi vardir Yahut icine dogdugu muhitin, göreneklerin esiri oldugunu düsünen; toplumun, ailenin, cevrenin, isyerinin ve hatta kendi kendisinin koydugu sinirlar icinde kalip sikinti ve depresyon bataginda tükenen kac kisiyiz kim bilir
Damla Kunc Kocman baska seceneklerimiz de oldugunu düsünüyor. Farkli kesimlerden gelen ve ileri yasinda hayatini degistiren on iki kisinin carpici hayat hikayesiyle kanitliyor bu düsüncesini. Mesleginden tatmin olmayip yeni yetenekler edinenlerin, her defasinda yeniden baslayanlarin; agir hastaliklarin, büyük talihsizliklerin ardindan yasami kucaklayip paylasmayi kesfedenlerin; ait olmadigini hissettigi cevresini, isini terk edip yeni yollara koyulan ve kendini bulanlarin ilginc, carpici öykülerini aktariyor bu kitabinda.
Ayni Ben Degilim kac yasinda olursa olsun düse kalka bisiklete binmeyi ögrenenleri anlatiyor; mutluluk, arayis, ic huzuru ve yaraticilik pesinde daima degisime acik olan cesur insanlari konu aliyor.