Semsüddin es-Semerkand, Hanef-Maturd kelam geleneginde felsef kelam yöntemini benimseyen ilk alimdir. O, Semerkandda dogmus, muhtelif alanlarda bircok eser vermis ve hicri 722 yilinda vefat etmistir. Semerkandnin varlik ve bilgi anlayisini inceledigimiz bu calisma giris, sonuc ve üc bölümden olusmaktadir Giris bölümünde arastirmanin konusu, önemi, amaci, yöntemi ve kaynaklarinin yani sira Semerkandnin hayati ve ilm kisiligi, kelam-felsefe iliskisi, kelam ontolojisi ve kelam epistemolojisi konularinda bilgi verilmistir. Birinci bölümde Semerkand perspektifinde varlik, mahiyet, mevcd ve bu kavramlara iliskin problemler hakkinda genel ontolojik kavramlar ve kuramlar incelenmistir. Ikinci bölümde arazlar basligi altinda Semerkandnin epistemoloji, teorik fizik, ahlak ve mantiksal kategoriler hakkindaki görüsleri analiz edilmistir. Ücüncü bölümde Semerkandnin cisman ve rhan cevherler, cevher-i ferd ve psikoloji hakkindaki görüsleri degerlendirilmistir. Sonuc bölümünde ise Semerkandde varlik ve bilgi baglaminda kelam-felsefe iliskisi ortaya koyulmustur.
