Sosyal yapinin hassas duyumsamalarini sergileyen roman, her ne kadar kurgusal yapiya sahip olsa da bulundugu dönemin ve barindirdigi karakterlerin gercekligini yansitir. 18. Yüzyil sonu Osmanlisinda Batili tarz degisim ve dönüsümler söz konusu edebi türün icerik, kurgusunu sekillendirmistir. Anlatinin kirilma noktasi bireyin kendini fark etmesi ve akabinde kendi icselligine yönelmedir. Birey kendi yüce benini zirvede tutmak ve onu yasatmak icin de her türlü algi yönetimi, yönlendirmesi ve operasyonu yapmaktan kacinmayarak temsilcisi degeri, manipülasyonu kullanir. Zaman ve mekandan tamamen soyutlanmis insanin yasak olana meyletmesini tetikleyen, digerlerini yönlendirme istegi uyandiran manipülasyon; kandirmanin arzusal tatminsizlik, hirs ve en iyiye kolay yoldan ulasma sevdasi ile ortaya cikan bir algisal yönlendirme türüdür. Roman türünde kisi, olay ve sembol bazli manipülasyonlar kurgunun sekillenmesine zemin hazirlar. 1896-1901 yillari arasini kapsayan &;büyük ihtiraslar ve istiraplar devri Servet-i Fünun romanlarinda zaman ve mekan üstü bir boyuta sahip olan manipülasyon metaforu; kahraman, kurgu ve imge baglaminda yogun acar ifadeler tasir.
