Babam Mahmut Deva ile Bahriye annemi, 1984 yilinda üc ay arayla kaybetmistik. Babam, önemli gördügü seyleri atmaz, saklardi. Babamin vefatindan sonra kiz kardesim Ergülle birlikte babaevimiz olan Saglik Sokaktaki binanin üst katindaki dairede özel bölmeyi elden gecirmistik. Ayirdiklarimiz arasinda babamin önemli evrak ile fotograflarini muhafaza ettigi cantasi da vardi. Babamin cantasi... Felsefeci ve Askini anlatabilecek en güzel tanim bu olurdu. Mahmut Devanin dünyaya, cocuklarina, yasama biraktiklarinin sakli oldugu o canta; dolu dolu yasanmis bir hayatin, kücük bir cantaya sigabilecegini göstermiyor bizlere. Bilakis, kücük bir cantadan yillar, anilar, aci-tatli hikayeler dökülüyor. O cantanin dile gelisine taniklik ediyoruz biz de bu kitapla. Aski, sevgiyi, enginligi, tutkuyu, azmi, fedakarligi, cileyi... Onun Behriyesine olan askini, yasama dört koldan sarilisini, mutluluk icin cabalayisini anlatiyor bu kitap. Yasanip yasanacak tüm duygulari bir canta seriyor gözlerimizin önüne. Mahmut Devanin cantasi...