Seytanin en büyük hilesi, bizi var olmadigina inandirmasidir.
Charles Baudelaire
Yeryüzüne sürgün edilen asi bir melekti Azazel.
Dünyaya düstükten sonra artik tek bir amaci vardi Cennetin kötü bir kopyasi olarak gördügü bu mavi gezegeni kötülüge bogmak.
Evinden kovulmasina sebep olan insani ve ona dair var olan her seyi yok etmeye ant icen seytan, yeryüzünde binlerce yil kötülügün kaynagi olur. Fakat 20. yüzyilin basinda isler tersine döner ve Azazel hakimiyetini kaybetmeye baslar. Zira insanin kötülük icin artik ona ihtiyaci kalmamistir.
Tüm yaratilanlarin üstünde sayilan insan, kötülükte de seytani gecer ve onu issiz birakir. Varligini sorgulamaya baslayan Azazel, caresiz tarihin gelmis gecmis en ünlü terapistlerinin kapisina gider. Freuddan Junga, Frankldan Fromma bircok essiz beyinle görüsen seytan ne yazik ki varolussal bunalimlarina cözüm bulamaz ve tarihte en basarili oldugu yerlerden biri olarak gördügü Konstantinin topraklarina, Istanbula dönmeye karar verir.
SEYTAN TERAPISTE GITTIGINDE, bizleri gercek kötünün kim oldugu sorusunu düsünmeye davet ediyor. Kötülügün kaynagina dair bakis acimizi altüst eden bu kitap, ayni zamanda tarihin kanli sayfalarindan sira disi kötülükleri ve onlarin karsisinda cesaretle duran gercek iyileri de anlatiyor.
