Hz. Peygamberin hicretten sonra evinde bir süre misafir oldugu Ebu Eyyb el-Ensarnin soyundan olan Hace Abdullah el-Ensar el-Herev, on birinci yüzyilda Islam dünyasinin yetistirdigi önde gelen alim ve mutasavviflardandir. Heratta, cocuklugundan itibaren dindar ve tasavvuf bir cevrede büyüyen Herev, henüz cok genc yaslarda ser ilimlerde, tasavvuf alaninda ve siirde büyük bir üne kavusmus, devlet yöneticilerinden takdir ve iltifat görmüs, hem kendi döneminde hem de kendinden sonraki devirlerde bircok ismi derinden etkilemistir. Ancak, bidatci saydigi mezhepleri sert bir sekilde elestirmesi ve mütesabih ayetleri tevil edenlere siddetle karsi cikmasi nedeniyle hedef aldigi ulemanin sikayeti üzerine hayatinin büyük kismini hapis ve sürgünde gecirmistir.
Telif ettigi bircok eserle caglar boyunca müessir bir sahsiyet olmayi basarmis Herevnin bilhassa Menazili, hem sonraki dönemlerin tasavvuf anlayisini derinden etkileyecek vahdet-i vücd düsüncesine dair ilk izleri icermesi hem de tasavvuf mertebeleri yüzlü olarak tasnif eden ilk eser olmasi bakimindan, tasavvuf klasikleri arasinda ayricalikli bir konum kazanmistir. Herevye göre her hal ve makamin belli nitelikleri, gerceklesme sartlari, hikmetleri, hükümleri ve sonuclari vardir. Bir makamdan diger bir makama yükselen salikin halleri degisir ve zamanla mükemmel hale gelir. Kisinin manev egitimi boyunca bütün halleri yasayacagi ve makamlara ulasacagi mutlak olmamakla birlikte, kazandigi makama ölünceye kadar sahip olmasi da söz konusu degildir.
Tasavvuf mertebelerinin daha cok Herevnin bakis acisiyla ve tafsilatli bir sekilde incelendigi bu kayda deger calisma, tasavvuf düsüncesini ele alma yolundaki arastirmacilar icin iyi bir kilavuz olmanin yaninda, alan disindan ilgililerin de istifade edebilmeleri adina kolay anlasilir ve aciklayici bir mahiyette.
