Bihruz Bey ertesi sabah saat on bire dogru gözlerini tatli uykudan actigi zaman, odanin icerisini isik icinde görünce asiri bir heyecan ve sevinc icinde yatagindan firladi, pencerelerin perdelerini kaldirdi, bir pencere acti, disariya dogru bir bakti. Bakislarinin karsilastigi güzel manzara, geceki durumun tam tersiydi. Geceleyin öfkeler, siddetler icinde aglayip feryat eden tabiat adli nazli güzel, etrafinda henüz kurumamis olan gözyaslarindan dolayi mahcubiyetini gizleyemedigi halde güzel güzel tebessüm ediyordu.
Araba Sevdasi, Tanzimat Döneminin oldugu kadar Türk roman tarihinin de en önemli eserlerindendir. Ahmet Hamdi Tanpinara göre edebiyat tarihimizde bu roman kadar ismiyle müsemma bir eser bulmak cok zordur. Jale Parla ise Araba Sevdasinin edebiyatimizin gercek anlamda ilk modern romani oldugunu belirtir.
Önce Servet-i Fünun mecmuasinda tefrika edilen ve ardindan kitaplastirilan Araba Sevdasi, edebiyat tarihimizin ilk realist romani kabul edilmektedir. Sultan Abdülaziz döneminde yasanan trajikomik bir ask hikayesine odaklanan Araba Sevdasi, romanimizdaki ilk alafranga tiplerden birini icermesi bakimindan, ele aldigi tema ve bu özgün temanin isleyisindeki zengin üslupla ön plana cikar. Recaizade Mahmut Ekrem, klasik vasfina sahip bu eserinde mirasyedi ve alafranga bir tip olan Bihruz Beyin kisiliginde Batililasma sancilarimizi ironik bir üslupla islemistir. Araba Sevdasi, ayni zamanda edebiyat tarihimizin ilk resimli romanidir. Romanin sadelestirilmis bu baskisinda, kitabin orijinalinde yer alan resimlere yer verilmis ve bu sayede roman görsel anlamda da zenginlestirilmistir.