Mahzundu zevalinde bütün bir ümmet, mahzundu gurbunla bu cennet vatan. Sen cinarin en heybetli daliydin, uyanamadi millet gaflet rüyasindan, yürüyemedi arkandan. Sen vardin Naksi Tekkeleri yardi, Sazel Astaneleri haldi, Rffai Zaviyeleri kardi. Sen köklerinden aldigin o maneviyat ile kudretli onlar senin himayen ile heybetli idi.
Medine-i Münevvere idin sevdan. Sen ki ey Ulu Hakan Cennet Mekan Abdülhamid Han,
Saltanatin Saltanat-i Muhammediyye ile handan. Sen ümmetin halifesi, mülkün sultani, tebanin babasi idin. Gayretin dini mübin-i Islam icin, himayen ehl-i sünnet icin, cehdin vataninin evladlari icindi.
Anlamadik seni ey sefkatli Sultan, ey adil melik, ey müminlerin zineti...
Sen bu ümmet ve vatan icin bir ali himaye, niceleri ise bizden olmayanlari