Modern mantik, klasik mantigin sembolik bir dile basvurularak gelistirilmis ve genisletilmis bir halidir. Bu mantiga, klasik mantigin konu yönünden bir uzantisi ve yöntem bakimindan da ileri bir asamasi gözüyle bakilabilir. Bu acidan modern mantik, Aristoteles mantiginin sembollerle sürdürülen bir devami olarak nitelendirilebilir. Modern mantik, günlük dildeki cikarimlari, matematik diline benzeyen sembolik bir dile cevirip denetlemeyi saglar. Bu mantikta, neredeyse matematigin ispatlarinda görülen bir kesinlikle denetleme yapilabilir. Denetleme yöntemlerinden dogruluk tablosu ve cözümleyici cizelge, günlük dilden sembolik dile aktarilan akil yürütmelere uygulanir. Modern mantik, dilin yapisal özelliklerinin bütünüyle saptanabilmesi icin dilin cözümlendigi önemli bir uygulama alanidir. Bu isleviyle ana dili daha dogru kullanabilmeye yardimci olur. Modern mantik, mantik unsurlarini sembollerle ifade etmekte ve bu sembollerle islemler yaparak saglam cikarimlara ulasmayi amaclamaktadir. Bu mantik en genel anlamda, bir aradaki ifadelerin tutarliligi ile akil yürütmelerin gecerliligine iliskin formlari arastirmaktadir. Modern mantik, bütün bilimlerin ve felsefenin temel yöntemidir. Tüm düsünme alanlarinda ve bilgi türlerinde kullanilmakta ve felsefenin tüm alanlarina uygulanabilmektedir. Bilim, teknik ve felsefe alanlarinda mantik disiplinini ögrenmeden sadece sezgisel yolla mantik kanunlarini kullanmak yeterli degildir. Tam aksine, bu yeni alanlarda modern mantiga ait veri ve sonuclari ayrintili bir sekilde ögrenmek gereklidir. Matematik bilmeden fizik ögrenilemedigi gibi modern mantigi bilmeden analitik felsefe veya bilim felsefesi ögrenilemez.
