Anayasacilik bir ideal olarak kutsallastiriliyor. Fildisi kulelere yerlestiriliyor. Ancak öyle olmak zorunda degil. Hatta öyle olmamali Anayasacilik hayatin icindedir; barindirdigi esitlik, adalet ve özgür irade gibi prensipleri ile her an hayatimiza dokunur. Zaten eger yasayan bir olgu olarak anayasacilik bir toplumu terk etmisse bunun eksikligini yalnizca akademisyenler, bürokratlar, siyasiler degil bütünüyle tüm toplum olarak hissederiz, hissetmekteyiz Bir gün, halka özgür iradesi ile katilabilecegi, bizzat kendi özgür secimleri vasitasiyla kendi kendini yönetebilecegi bir siyasal zemin saglayabilir ve bunu yaparken de güc sahiplerinin kirli imkanlari ile bireylerin kararlarini manipüle etmelerini engelleyebilirsek iste o zaman dünyada cennetin taslarini dösemis olacagiz. Ya da yüzyillar öncesinden bir sesin, Sir John Fortescuenun, ifadesiyle Halkin kendilerinin hosuna giden yasalar ile yönetilmesi öyle bir seydir ki iyinin ne oldugunu özgür bir sekilde takdir ederler ve ne kendi krallari ne de baskalari bu iyiden onlari mahrum edebilir. Bu kitap da bu ulvi emel icin hizmet etmekten baska bir gaye tasimamaktadir.