Siirimizin ustalarindan Ihsan Denizin, zahiri fazla zahir, batini fazla batin, üc bölümden ve üc fotograftan olusan yeni siir kitabi.
Siirde, esya ve tabiattan koparilan kelimelerin alabildigine bugulu, alabildigine koyu bir rüyada, nefiste, kalpte ya da muhayyilede bulusmasindan, rastlasmasindan hatta catismasindan alelade olmayan bir sadelik cehdi fark ediyoruz hemen.
Istanbulda agactan düsen bir sonbahar yapragi ile Amazon ormanlarinda ucan bir kelebek arasindaki münasebetin kuvvetini idrak eden ruh icin herhalde aykiri, yabanci imge yoktur.
Mesela hususi ahvalden süzülen birkac kelime bütün bir hatirayi yüklenebilir uzak ve yakin isaretler olarak. Kirk yil varligini sürdürebilir cepteki elma, üstelik siirin elmasidir artik. Bazen de imgeler sairin icindeki nizama uymayabilir, o zaman okuyucu ona bir yol bulacaktir. Bir fotograf kilavuz olabilir mi
Fotograf siirin karsisinda bir ayna gibi dursun
Gecenin icindeki ay gibi duru su gibi dursun yeter ki
Sen kendi tebessümünü okursun,
Dostlugun imdada yetisen isiklariyla kamasmis olarak.
Bütün bir gecmis bir kelimenin icindedir, bazen kendisidir hatta. Siir masiva da olur, olmaz da. Yasananlar, olup bitenler ve hatiralar bulutundan damitilan acilar icin ölü topragini varligindan adamakilli temizleyen dikkatin sesi ilac olur
Vakt sod ey mordegan hasr-i mücedded resd