Ey yüce Allahim Ey nihai idealim, ey insanligin nihai arzusu Aczimle senin huzurunda topraga kapandim, sana secde ediyorum. Yalniz sana tapiyor, sana sükrediyorum ve sadece seni övüyorum, evet, sadece seni Ey büyük Allahim, övgüyü ve hamdi yalnizca sen hak ediyorsun. Ey beseriyetin sevgilisi, sadece sen, sadece sensin benim kaybettigim Lakin ne yazik ki cogunlukla senin yerine dünyanin aldatici ve gecici metaina yöneliyorum. Onlara gönül düsürüyor ve seni unutuyorum Buna unutkanlik diyemeyecek olsam da -cünkü zahiren var olan bir güzellik, ayni zamanda senin cilvendir ve senin tecelline mest olmak da senin zatina duyulan asktir-... Ben her zaman, her seyin meftunu oldum. Kendi gönlümün derinliklerinde sana ask besledim. O halde ey yüce Allahim Bunun icin beni suclama. Sadece bana mümkün oldugunca yakinlasmak icin kuvvet ve yetkinlik ver ki sonsuz ve ebed bahcene yaptigim bu uzun yolculukta türlü yesillik ve yosunlar ilgimi cekmesin; ana yoldan geri kalmayayim.
