Aristotelesten sonraki Muallim-i Sani olarak bilinen Farabinin ve onun ögretilerini izleyip gelistirmis olanlarin cagi, Orta Cag Islaminin bütün gelisimi icinde entelektüel acidan en zengin dönemdir. Bu dönemi calismamizda Farabicilik Cagi olarak niteleyecegiz Bu cag, Farabinin 870teki dogumundan Ebu Hayyan et-Tevhidinin yaklasik 1023teki ölümüne degin sürmektedir.
Tarihi parametreler olan 870-1023 yillari arasi, Farabicilik fenomeninin incelenmesinde, yapay da olsa derli toplu bir cerceve ve yapi sunmaktadir. Bu cerceve yapi ile Farabiden baska, dört ayri düsünürü kapsamaktadir ki, bunlar bir sekilde Muallim-i Saninin düsünceleri ile etkilesime girmis ya da en azindan ondan derinden etkilemislerdi..
