Yürüme, Doganin Izinde Yürümek, En Sivil Itaatsizlik Yürümek ve Yürümenin Izinde bölümleriyle bu kitap, yürümenin izini sürüp yürümeye devam etmenin insanin yasanti dünyasindaki degisim ve dönüsümlere nasil yön verecegini anlatiyor.

Sefer Örcen Yürümenin izinde Yürümek kitabinda, yürümeyi bir varolus eylemi olarak derinlemesine inceliyor. Yalnizca adimlarla kat edilen mesafeler degil, zihnin, doganin, zamanin ve benligin ritmini de icine alan, yürüyüsün dönüsüm yaratan gücüne bir övgü sunuyor. Örcen, insanlik tarihinin izini süren düsünürlerin ayak izlerinden ilerleyerek Thoreau, Emerson, Le Breton, Nietzsche, Rousseau, Rimbaud gibi düsünce figürlerinin yürüyüslerine dair düsüncelerini ele aliyor.

Yürüme, bireyin toplumsal beklentilerden özgürlestigi, doganin cagrisina yanit verdigi, kendi icsel kesfine ciktigi bir ayin gibi bu kitapta. Patikalarda, daglarda, sehirlerin kalabaliginda ya da kirsalda yürüyüs, insanin kendine yolculugudur. Doganin cigligina karisan özgürlük arayisi, her adimda bireyin kendini daha derinden tanimasina olanak tanir.