In Ontmoetingen met demonen bereikt de reis haar meest duistere en symbolische hoofdstukken. De discipelen worden geconfronteerd met verleidingen, waan en angst die hun innerlijke zwakheden blootleggen. Wu Cheng'en gebruikt de figuren van de demonen als spiegel van menselijke begeerten en illusies. De strijd tegen buitenwereldse monsters weerspiegelt het gevecht tegen onwetendheid en begeerte binnenin.

Sun Wukong's scherpzinnigheid en vurige natuur worden zowel zijn kracht als zijn valstrik, terwijl Tripitaka's mededogen op de proef wordt gesteld. Sha Wujing en Zhu Bajie krijgen momenten van verlossing en falen, wat hun menselijkheid verdiept.

De toon is episch, maar onder de epiek sluimert een diep filosofisch inzicht: zelfs het kwaad is een leraar op de weg naar verlichting.